Huygensfontein
is een interactief kunstwerk waarin wetenschap, techniek en kunst op
voet van gelijkheid vertegenwoordigd zijn. Zelfs de geschiedenis is
erin aanwezig, omdat Huygens aan de Universiteit Leiden studeerde.
Naast rechten en bestuurskunde, studeerde hij ook wiskunde bij
professor Van Schooten en kreeg tekenles van Rembrandt. De
conceptuele verbintenis tussen de kunst en de wetenschap in dit werk
wordt gegeven door een soort gedachtensprong: maak trillingen en
golven tastbaar door de wiskunde te vervangen door water. De
wetenschap levert de grondslag voor het werk in de vorm van een
abstractie: de golfvergelijking, een moderne vorm die een
uitbreiding is van de oorspronkelijke theorie van Huygens. De
techniek is deels verborgen, en deels zichtbaar in de vorm van de
installatie waarin trillingen en golven worden opgewekt door
ingrepen van de beschouwer. De kunst is uiteraard vertegenwoordigd
door het werk zelf, versterkt doordat dit een interactief werk is,
speciaal ontworpen voor de openbare ruimte. Het beeld moet als
kunstwerk op zichzelf staan, maar de kracht en de aard ervan zijn
mede ontleend aan de wetenschappelijke inhoud, gegeven door Huygens’
beschrijving van trillingen en golven.
Dit kunstwerk is bedoeld voor de openbare ruimte en is interactief.
Er zijn twee belangrijke redenen om de beschouwer uit te nodigen aan
het werk deel te nemen. Ten eerste: wetenschap en kunst zijn er om
te delen, niet om op een voetstuk te plaatsen of in afzondering. Ten
tweede: als duidelijk is dat men het mag aanraken en gebruiken, zal
men er waarschijnlijk zorgvuldiger mee omgaan dan wanneer het werk
zich als het ware van de beschouwer afkeert.
Wetenschap
Christiaan Huygens beschreef zijn theorie over trillingen en golven
in zijn boek Traité de la Lumière
(1790). Sindsdien staat die theorie bekend als het “Principe van
Huygens”. Gedurende anderhalve eeuw was dit de theorie die onder
andere de fysische optica beschreef en verklaarde. Door mijn
jarenlange pogingen om wetenschap inzichtelijk te maken, ontstond
stapsgewijs de aanpak die de basis is voor dit kunstwerk.
Een steen die in stilstaand water geworpen wordt veroorzaakt een
cirkelvormig uitdijende golf. Op die vorm baseerde Huygens zijn
theorie. Zo’n cirkel is een bijzondere en beperkte vorm, want het
aantal manieren waarop trillingen en golven kunnen bewegen is
eindeloos. Voor dit werk is een bijzondere vorm gekozen, namelijk
trillingen en golven op een cirkel. Door deze beperking ontstaat een
veelheid van patronen, die worden opgewekt door interactief
ingrijpen van de beschouwer.
Golfpatronen van deze soort hebben grote en diepe betekenis in de
natuur. Er is een direct verband met de structuur van atomen, in de
vorm van de quantummechanica, vroeger ook wel ‘golfmechanica’
genoemd. Elektronen in een atoom bewegen niet, maar ‘zijn aanwezig’.
De ruimtelijke vorm die zo’n elektron aanneemt is afgeleid van een
golfpatroon. Sterren en planeten (dus ook mensen) danken hun bestaan
aan trillingen van energie en materie in het piepjonge Heelal.
Toepassingen van trillingen en golven zijn overal: muziek, radar,
mobiele communicatie, een eindeloze lijst.
Quantumgolven hebben een specifiek ruimtelijk patroon. Daardoor
hebben ook moleculen een duidelijke vorm. Die “staande golven”
bepalen de eigenschappen van moleculen, tot en met DNA en daar
voorbij, en dus ook de eigenschappen van onszelf. In dit kunstwerk
staat echter maar één vorm centraal, namelijk de trilling van een
cirkelvormig wateroppervlak. In de Huygensfontein worden de
trillingen zichtbaar door de golven in het water dat in het
middelpunt van de fonteincirkel opwelt. In mijn onderzoek heb ik
berekeningen uitgevoerd over het trillingspatroon van de fontein.
De ideale vorm van de kuip zou een kegel zijn, maar dat is te duur.
Berekeningen laten zien dat een veelvlakkige bodem een redelijke
benadering is, mits die uit 12 of meer vlakken bestaat. Experimenten
met een schaalmodel moeten uitwijzen of dat goed genoeg is om het
symmetrische golfpatroon te laten ontstaan, maar ik verwacht van
wel.
Techniek
De opstelling bestaat uit een twaalfhoekige kuip van RVS van 5 à 6
mm dikte en een diameter van plm. 4 meter (afhankelijk van kosten en
plaats van opstelling). De rand van de kuip is afgewerkt met een RVS
buis, waarin groeven zijn aangebracht om het water over de rand te
laten lopen in dunne parabolische stralen die belanden in een
filtergoot. Aldus ontstaat een vlak bassin met een diepte van 40 à
50 cm. De kuip is waterpas geplaatst op een sokkel, gelijk met de
bestrate ondergrond. Het gefilterde water stroomt midden onder in de
voetplaat naar binnen.
Het water wordt in trilling gebracht door drukpaneeltjes die
hydraulisch worden aangedreven door een aparte pompinstallatie naast
de kuip. De beschouwer kan kiezen welke panelen gaan trillen.
Daardoor ontstaat er aan het oppervlak een bijzonder golfpatroon,
afhankelijk van de keuzes van de beschouwer.
De besturing gebeurt door middel van een aanraakscherm op een sokkel
naast de kuip. In die sokkel bevindt zich de electronische besturing
en liefst ook de pompinstallatie. Het schrijven en implementeren van
de software is een onderdeel van de techniek van de installatie.
Daarmee hebben wij reeds ervaring, dankzij de installatie Het Principe van Huygens die onder
andere heeft gedraaid op de Huygens-tentoonstelling in de Grote Kerk
te Den Haag.
De rimpelingen van het trillende wateroppervlak worden extra
zichtbaar gemaakt door led-lampen vlak onder de omtrek van de kuip.
Die lampen werpen horizontale waaiervormige bundels licht. Door de
bijzondere eigenschappen van de lucht-watergrens ontstaan gebieden
van zgn. totale weerkaatsing van de invallende stralen van onderen
tegen het wateroppervlak. In bijgaande illustratie zijn de
lichtbundels voor de duidelijkheid geschetst als gele sectoren, maar
het licht zal in werkelijkheid wit moeten zijn. Het technische
onderzoek zal zich in eerste instantie richten op het bouwen van een
schaalmodel; een van de voordelen van dit kunstwerk is dat zo’n
proefopstelling mogelijk en leerzaam is. Daarmee zal worden gekeken
of de opzet werkt zoals voorzien. Ook de kwantitatieve resultaten
zijn hier van groot belang, zoals bijvoorbeeld de
trillingsfrequenties en de golfpatronen (zogenaamde
‘eigentrillingen’) van de kuip. Over dit aspect is al enig overleg
geweest met collega’s van de faculteit Wiskunde en
Natuurwetenschappen van de Universiteit Leiden, hun Fijnmechanische
Dienst, en constructiebedrijf GOBA. Het is wenselijk hen nauw te
betrekken bij het onderzoek en de constructie. De technische
productie, inclusief schaalmodellen en onderzoek daarvan, zou een
afstudeerproject van een student kunnen zijn.
Zodra een goed werkende vorm is bereikt, moet worden onderzocht hoe
deze zo goedkoop mogelijk op ware grootte kan worden geproduceerd.
Veel van de verdere technische aspecten van het voorgestelde werk
zijn min of meer standaard ‘loodgieterswerk’, zoals kringloop van
water, filtering, pijpfitting en dergelijke. Ook de bouw en
plaatsing zijn een zaak van tamelijk gewoon constructiewerk. De
levering van de nodige elektrische stroom is een extra punt van
aandacht, omdat het uiteraard het beste zou zijn om de installatie
overdag te laten werken op zonne-energie.
Kunst
Omdat dit een projectvoorstel is, zou het kunnen lijken alsof het
voorgestelde beeld niet kan worden genoten zonder uitleg. Maar een
kunstwerk behoeft geen gebruiksaanwijzing. Ongeacht al het denken,
ontwerpen en onderzoeken dat in het voorgestelde beeld besloten
ligt, hoort het uiteindelijke resultaat autonoom te zijn.
Bovenstaande wetenschappelijke inleiding zal dan alleen dienen als
verdieping voor allen die de oorsprong en achtergrond van het
kunstwerk willen leren kennen.
Het beeld ontleent zijn visuele kracht aan de beweging van het
water, en dus ook aan de deelname van de beschouwers. Het is dan ook
van groot belang dat het werk wordt opgesteld op een vrij
toegankelijke plaats waar veel mensen langskomen. De wis- en
natuurkunde zijn, als het ware, tastbaar gemaakt door middel van het
water. De elektronica van de installatie wordt zodanig
geprogrammeerd dat het water af en toe, op willekeurige tijden, ook
in beweging wordt gebracht wanneer zich niemand aandient om het
paneel te bedienen. De trillingen van wateroppervlak doen ook de
overloopstralen bewegen, wat het geheel een nog levendiger aanblik
geeft.
Bijgaande schetsen geven een indruk van de gehele opstelling.
Uiteraard is het hier niet mogelijk om voldoende realistisch te
zijn. Vooral het dynamische aspect – de beweging van het water – is
niet weer te geven. Ook de val en weerkaatsing van het zonlicht moet
erbij worden gedacht.
In schemer en donker krijgt het werk er nog een dimensie bij door de
kring van led-lampen net onder het wateroppervlak. Hun licht wordt
dan geleid door interne weerkaatsing in de waterlaag en geeft een
betoverend effect (overigens is dat een verdere verwijzing naar het
werk van Huygens).
Onderzoek
Wetenschap en kunst hebben heel veel gemeen. Het belangrijkste
aspect dat hen verbindt is onderzoek.
Dit voorstel is beslist geen blauwdruk voor een werk dat ‘alleen nog
maar’ uitgevoerd hoeft te worden. Het wetenschappelijke deel staat
vast, en het technische deel is realistisch. Maar wel moet nog
worden onderzocht wat de beste uitvoering is. Achter het woordje
‘beste’ gaat veel schuil, bijvoorbeeld overwegingen van hydraulica,
productiemethoden, kosten, en uiteraard ook esthetische zaken. In
verband daarmee moet ook worden onderzocht waar het werk het beste
geplaatst kan worden.
Betrokkenheid
De Huygensfontein zal
niet alleen als werkend kunstwerk interactief zijn. Het gehele
proces van ontwerp, onderzoek en techniek wordt op tal van manieren
met de stad gedeeld. Samen met leerlingen van diverse relevante
opleidingen in Leiden worden foto’s, filmpjes/vlogs/podcasts/posters
gemaakt voor YouTube, lokale omroepen, kranten, websites, en andere
sociale media. Een website voor dit project behoort daarbij.
Met grote regelmaat worden de communicatieproducten zodanig
verspreid, dat zoveel mogelijk Leidenaren er kennis van kunnen
nemen. The making of, en vervolgens de ingebruikname,
worden daardoor publiek bezit. Dit is passend voor het thema Kunst
en Wetenschap. Daarbij is de verwachting dat het werk daardoor
ingeburgerd raakt en de bewoners van Leiden het waar nodig zullen
beschermen tegen vernielzucht en vervuiling (overigens is het werk
door de materiaalkeuze al zo robuust dat vernielzucht er weinig vat
op zal kunnen krijgen).
Envoi
Dit is een voorstel, geen kant-en-klare bouwbeschrijving. Onderzoek
is een basisbestanddeel van kunst en wetenschap. Een aantal aspecten
moet actief, kritisch en in detail worden onderzocht. Alleen het
wetenschappelijke deel, namelijk de wis- en natuurkunde van
trillingen en golven, is af. Het kunstzinnige deel moet worden
verscherpt en verfijnd door het maken van nog realistischer gedrag
van het uiteindelijke beeld, om het werk op schaal verkleind te
testen alvorens het wordt uitgevoerd. Vooral het technische deel van
de installatie moet stapsgewijs worden ontwikkeld, met een wakker
oog voor uitvoerbaarheid, schaal, kosten, levensduur, en
robuustheid. Wat dat laatste betreft is het van groot belang steeds
te beseffen dat het werk is bedoeld voor de openbare ruimte. Het
moet dus voldoende bestendig zijn, en de werking ervan mag geen
milieuschade opleveren.